لنڊو

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

لنڊو

S लुंडू s. m.: A nightingale with its tail clipped.

S लुंडो adj.: Tailless any person or thing, without a limb or piece which destroys beauty. One destitute or without friends or relations. Shameless, abandoned, profligate.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

لنڊو

لِنڊو جمع لِنڊا

ٻارن جي راند ۾ هڪڙي طرف جي شڪست، هار.

لَنڊو جمع لَنڊا

ذ . صفت ( سن. لنپٽ)بي شرمو، بي حياءُ، لَڄِي، ڦِڪو، لُفنگ، اؤباش، لوفر، زناڪار، زاني ، خراباتي، لانگ ڇوٽو، عياش ، لُچو، ڪامي ، لانڊارو، شهوتي (ماڻهو)، ڇٽيلو، بدمعاش، ڪمينو.

لَنڊُو جمع لَنڊُو

ذ . صفت. اباش. لَنڊو، بدمعاش، لوفر.

لُنڊو جمع لُنڊا

ذ . صفت. (سن. لون= وڍيل) پُڇ کانسواءِ ، بي پُڇو، ڪٽيل پُڇُ وارو، پُڇ وڍيل. پنن کانسواءِ وڻ. بي يارو مددگار، بي يارو، جنهن ماڻهوءَ کي عزيز دوست وغيره نه هجي. نانگو نپٽو. مرد، جنهن جي زال مري ويئي هجي. بي ڪَس. اُها ريل گاڏي، جنهن ۾ ٿ

لُنڊُو جمع لُنڊو

ذ . صفت. (سن. لَڻٽَ+ڪ = لُنڊُو) ٻانڊو، بنا پُڇَ جي ، بي پُڇو، ڪتريل پُڇَ سان (بلبل وغيره). (صفت). نالائق ، بي حيا، ڪمينو، اڻ سڌريل، بي لڇڻو ، اڍنگو، بي فضيلتو.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

لنڊو سان لاڳاپيل لفظ

.

لنڊو بابت وڌيڪ اصطلاح

اڌ جلدو، لنڊو

کسو لنڊو

.

لنڊو لفظ جو عام استعمال