عدم جنگي دفاع ٻن قسمن يعني جنگي ۽ دفاعي صلاحيتن ۾ بقادار/ پائيدار اڳڀرائي حاصل ڪرڻ لاءِ پاليسي ٺاهيندڙ جي اهليت تي دارو مدار رکي ٿو، اهو معيار ان شرط تي حاصل ٿي سگهي، جڏهن ”عدم جنگي دفاع“ (NOD) هڪ پاليسيءَ طور دفاعي حڪمت ٺاهڻ ۾ مصروف رکندي مختلف رياستن جي وچ ۾ ڇڪتاڻ کي گهٽائي سگهي، جيڪا صورتحال اصل ۾ روايتي جنگ/دفاع کان گهٽ چڙ ڏياريندڙ عنصر آهي. ان کان علاوه NOD جا حامي ائٽمي هٿيارن جي جنگ کان روڪڻ لاءِ ائٽمي هٿيارن جي برابريءَ واري قوت ( Deterrence) حاصل ڪرڻ جي سلسلي ۾ ان کي هڪ حڪمت عملي طور وڌيڪ موثر ۽ وزنائتي هجڻ جو دليل ڏين ٿا، عام طرح NOD لازمي طرح سان هٿيارسازيءَ واري عمل کان وانجهيل هڪ اهڙو سرشتو آهي، جنهن طريقي کي هٿيارن کان ماورا (Trans armament) طريقو سڏيو ويو آهي. ايئن کڻي چئجي ته هي هڪ اهڙو سرشتو آهي جنهن جو زور اهڙا هٿيار حاصل ڪرڻ طرف هجي ٿو، جيڪي دفاعي هجڻ سان گڏ دفاعي پاليسين کي عملي جامو پهرائيندڙ هجن. NOD جي حڪمت عملي تمام گهڻي حد تائين نيوڪليائي هٿيار جوڙڻ ۽ حقيقت ۾ انساني/حياتياتي تباهيءَ واري صلاحيت رکندڙ هٿيارن ٺاهڻ ۽ ذخيرو ڪرڻ واري عمل جي خلاف آهي، ڇاڪاڻ جو اهڙا طريقا ڌمڪائيندڙ هجڻ ڪري عدم توازن پيدا ڪندڙ هوندا آهن. تڪراري رياستن لاءِ NOD واري پاليسيءَ جو اهو واضع پيغام آهي ته: ”جيڪڏهن مون کي خطري جو اشارو نه ڏيندين ته مان به توکي خطري ڀري ڌمڪي نه ڏيندس“ ڇاڪاڻ جو مهذب عالمي سرشتي ۾ اهڙي قسم جي هٿيارن جوڙڻ لاءِ ڪابه گنجائش نه آهي. انهيءَ ڪري ”عدم جنگي دفاع“ جو سرشتو هٿيارن کان پاڪ عالمي برادريءَ جي قيام تي زور ڏئي ٿو، تنهن هوندي به اهو” هٿيار ڪلچر“ جي تصور کي مڪمل طور رد نه ٿو ڪري. ’هٿيارن تي ضابطي‘ (Arms Control) واري اصطلاح وانگر اهو سرشتو قبول ڪري ٿو، ته هٿيار عالمي سطح تي امن ۽ استحڪام مهيا ڪن ٿا، پر هٿيار سازيءَ جو عمل دفاعي مقصد لاءِ وڌيڪ مڃتا جي گهر ڪري ٿو. جڳ مشهور ماهر ’بيري بوزان‘ ان صورتحال جي نشاندهي ڪندي چوي ٿو: ”جيڪڏهن سڀ رياستون NOD جي پاليسي اختيار ڪن ته حقيقت ۾ بين الاقوامي تعلقات مان سيڪيورٽي ۽ عدم سلامتي وارو مونجهارو ئي ختم ٿي وڃي.“