هي هڪ نظريو ۽ تجزيي ڪرڻ جو ڏانءُ آهي ، جنهن تحت قومن طرفان گڏجي آدرشي عالمي برادري جوڙڻ يا هڪ قوم يا ڌُر طرفان پنهنجن مُفادن کي عالمي سطح تائين ڦهلائڻ آهي. اهڙي طرح هن اصطلاح کي ٻه مُختلف ۽ هڪٻئي جون مُخالف معنائون مليل آهن. پهرين معنيٰ مطابق ”عالمگيريت“ هڪ اهڙو رويو يا پاليسي آهي، جنهن مطابق دُنيا جي گڏيل مفادن کي ڪنهن به هڪ قوم جي مُفادن کان بالاتر رکڻ آهي. جڏهن ته ٻي معنيٰ مطابق، سڄي دُنيا کي ڪنهن به هڪ سگهاري ڌر يا طاقت جي سياسي، معاشي ۽ فوجي اثر جي تابع ڏسڻ آهي. سياسي سائنسدان ’جوزف ناءِ‘ جي چوڻ موجب: ”عالمگيريت“ اڄوڪي دور ۾ هڪ اهڙي دُنيا جو خاڪو پيش ڪري ٿي، جنهن ۾ بين الاقوامي رابطن ۽ سرشتن جو دائرو مُلڪن ۽ کنڊن جي حدن کان ٽپي، ڌرتيءَ جي گولي تي ٿيندڙ تبديلين ۾ هر ڌُر کي ڀائيوار ڪري ٿو. اهڙي طرح ڪنهن به هڪ هنڌ تي آيل وڏي تبديلي دُنيا جي مڙني مُلڪن ۽ ڌُرين تي پنهنجا اثر ڇڏي ٿي. جڏهن ته Globalisation جو عمل اهڙن اثرن جي شدت ۾ گهٽتائي ۽ واڌ جو تعين ڪري ٿي. ”عالمگيريت“ پُراڻي دور ۾ سلطنتون قائم ڪرڻ ۽ دُنيا تي حاڪميت ڪرڻ وارن رُجحانن سان اڳتي وڌي، هن دور ۾ علم، هُنر ۽ وسيلن جي طاقت تي، دُنيا کي پنهنجي اثر هيٺ رکڻ وارن روين جي عڪاس آهي. جديد دُنيا ۾ عالمگيريت، معاشي، فوجي، ماحولياتي ۽ سماجي شعبن جي حوالي سان وڏي اهميت رکي ٿي، جديد دور ۾ هن تصور کي ’ٿامس فريڊمئن‘ تفصيل سان واضح ڪندي چيو ته، هيءُ سرشتو بين الاقوامي گهڻ قومي ڪارپوريشنز (MNCs) جي ڦهلايل ڪلچر تحت هلي ٿو ۽ ان سرشتي ۾ واپاري طاقت جي بُنياد تي دُنيا تي حڪمراني ممڪن بڻائي وڃي ٿي. اهڙي حڪمرانيءَ ۾ ڪنهن به هڪ رياست تي عملي طور قبضو ڪرڻ بجاءِ، ان کي ثقافتي ۽ ٽيڪنيڪي طور سگهاري ڌُر جو محتاج بنائڻ تي مجبور ڪيو وڃي ٿو