پرڏيهه مان پهتل اهڙن ماڻهن، جانورن، ٻوٽن ۽ وکرن کي هوائي اڏن يا بندرگاهن تي مخصوص وقت تائين روڪي رکڻ، جن جي آباديءَ سان لهه وچڙ جي نتيجي ۾ ڦهلجندڙ بيماري پيدا ٿيڻ جو ڀئه هُجي. پهرين مهاڀاري لڙائيءَ تائين اها ”روڪ“ فقط 40 ڏينهن تائين محدود هُئي، پر مُختلف معاهدن ۽ عهدنامن کان پوءِ، هاڻي ان سلسلي ۾ ڪو به خاص مدو مقرر نه ڪيو ويو آهي. جنهنڪري جُدا اسپتالن يا عارضي نظربنديءَ جي مرڪزن ۾ به مٿي بيان ڪيل مڙني ساهدارن کي روڪي سگهجي ٿو. عالمي لاڳاپن ۾ 1937ع ۾ آمريڪي صدر ’روز ويلٽ‘ طرفان متعارف ڪرايل Quarantine Doctrine وڏي اهميت رکي ٿي. صدر روز ويلٽ جو خيال هو ته جنگ به وچڙندڙ بيماري آهي، تنهنڪري يورپ جون فاشي جنگجو حُڪومتون ۽ جاپاني رياست دُنيا ۾ جنگ ڦهلائي، عالمي امن جو خاتمو ڪري رهيون آهن. سندس چوڻ هو ته اهڙين رياستن کي عالمي برادريءَ مان ٻاهر رکڻ ضروري آهي. دراصل اهو رويو ڪنهن به اڳرائي پسند رياست کي سزا ڏيڻ جي برابر آهي. هن تصور آڪٽوبر 1962ع ۾”ڪيوبائي ميزائل“ مامري دوران آمريڪا جي صدر ’جان – ايف ڪينيڊيءَ‘ طرفان، ڪيوبا جي ڪيل ناڪه بنديءَ وقت شهرت ماڻي