سک

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

سک

سُکُ (سهنجُ، سولائي، سهولت، آسيس، آسودگي، قرار، آرام): ease, comfort, convenience, rest, relief

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

سک

P सखु s. m.: A cypress tree.

S सिख s. f.: Learning, teaching, instruction.

S सिखु s. m.: A disciple, scholar, a pupil. A Sikh, a disciple or follower of Nanak or Govind Singh.

S सुख inter.: An exclamation of praise or assent, good! Well-done! Bravo!

S सुखु s. m.: Ease, comfort, amusement, happiness, rest.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

سک

سِکَ جمع سِکِيائُون: ث. [سن. شِڪش = سکڻ] تعليم ، عِلم. اسم خاص.

سِکُ جمع سِکَ: ذ. اسم خاص گُروُ نانِڪَ جو پوئلِڳُ. خالصو.

سُکُ جمع سُکَ: ذ. سَهَنجُ ، سَوِلائِي. آسُودَگِي ، راحَتَ ، آرامُ ، آنَندُ ، ڪَلياڻ ، چَينُ ، فَرحَتَ ، سُهُولَتَ ، قَرارُ. ڪلمو چڱو ، ٺَهِيو ، خَِيرُ.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: