سٽ

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

سٽ

سَٽَ (موڙَ، جهڙپ، چپيٽ، چوٽَ، حملو): sprain, stroke, attack of disease

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

سٽ

सट s. f.: Hurt, injury from a blow etc. speed, running a race, a sharp push or pull. The dashing clothes on a stone in washing. Devoting one’s self, or being prepared for all risks or dangers. Exchange, lieu, deposit.

सिट s. f.: A line in writing neatness, correct taste, order, method. Commencement, beginning.

S सुटु s. m.: Thread, string, twine.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

سٽ

سَٽَ جمع سَٽُون: ث. چوٽَ ، ڌڪ کان آيل چوٽ ، ڌَڪُ ، چپيٽ ، ايذاءُ ، جلدائي. سگهائي ، ڦڙتائي ، شتابي ، چٽڪي ، تيزي ، جهٽ پٽ. حملو ، ڪاههَ ، جُلِهه ، اُڇَل ، مارو. ”جهول نه جهلي سهڻي، سائر سَٽ سَندِياس“ شاهه. ڌوئڻ وقت ڪپڙي کي تختي تي هڻڻ جو ڪم.

سَٽِ جمع سَٽيُون: ث. [سن. سَٽّ = سودو ڪرڻ] سودو. مراد. مٽ سٽ. عوض. سٽو.

سَٽُ جمع سَٽَ: ذ. قميص جي ٻانهن جو بٽڻ. ڍِٻري. بَڪَلُ. ٽِڙنگ لوهه جي پيتي لاڙ.

سِٽَ جمع سِٽُون: ث. سُرڪَ ، بوندَ ، ڦُڙِي. مالَ ۾ بيماريءَ جو هڪ قسم.

سُٽَ جمع سُٽُون: ث. برسات جي وقت بيٺل پاڻي جي ڪناري وٽ سُڪل زمين.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: