سري

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

سري

سِري (سسي، مُنڍي، سِرُ): head & neck, cephalus, caput

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

سري

सरी adj.: A stick forming part of a water wheel.

सिरी s. f.: Name of a black aquatic bird of the crane species. The part of a fish near the gill. S P The head and neck, a corpse.

S P सिरे adj.: Chief, principal, greatest, best.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

سري

سَري: حرف جر. کان سواءِ. ”ڪانه هلندي ڪيچ ڏي، ساهيڙين سَري.“

سَرِي جمع سَرِيُون: ث. [سن. سرا] لڙهي ، مالها ، تسبيح. ”سائي شال ڪُلهن ۾، سامي سونَ سَرِي“ شاهه. گهوڙي جي ڪنڌ وٽان ٻَڌڻ لاءِ چمڙي جو ٽُڪر ، سَرَواڳي. نارَ جو هڪ عضوو ، ٿنڀن ملائڻ لاءِ انهن کي لڳل ڪاٺ جي ڪِلِي. ڏاند گاڏي جي هيٺين ڦيٿن واري ڪاٺي. ٻيڙي جي پاڇل جي اڳئين پاسي ۾

سَري: اسم خاص. تعلقي حيدرآباد ۾ هڪ ديهه جو نالو. ث. گهوڙي جي سنجن جو سڳو جو جنوئي ۾ وجهي هيٺ گاشي جي پٽيءَ ۾ ٻڌجيس ته ڪنڌ نمائي هلي. ت.

سِري جمع سِريُون: ث. [سن. شِرسَ = سِسِي] سِسِي ، منڍي ، مٿو ۽ ڳچي. پوتي ، گندي ، اوڍڻي ت ڏند يا ڪن کوٽڻي. نڪ جي ڦُلي. سيني جو هڪ لطيفو. ٿوم ، بصر وغيره جي ڳڙي يا ڳنڍ. ڍنڍ جي پکيءَ جو هڪ قسم ، ڪانهيري.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

هارپ جي لغت مان: