سرو

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

سرو

सरो: Affixed to the cardinal numbers and referring to the rows in a necklace etc. it means “fold” as टि सरो ٽِه سرو three fold.

S P सिरो s. m.: The end of anything, extremity. The country of Sindh to the north of Sehwan.

सुरू adj.: A boy that is tall for his age or has grown up quickly.

सुरो s. m.: Insect destructive to grain.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

سرو

سَروَ: ذ. صفت. [سن. سَرَو < سَرب = سڀ] سڀ ، ڪل. واڌو ، زياده ، سرس ،

سَرو جمع سَرو: ذ. [سن. سرڪه = شراب] شراب جو هڪ قسم ، شرابُ. ”سِسِي سي گهرن جي واچيندڙ وچ ۾، اُوڪي ٻيو پڇن، سَرو جن سنباهيو“ شاهه.

سَرُو جمع سَروَ: ذ. هڪ ڊگهي، سِڌي ۽ سهڻي وڻ جو نالو.

سِرو جمع سِرا: ذ. [سن. شِرَش. ف. سَر = مَٿو] مٿيون پاسو. مٿو ، سِسي. وهاڻو ، تڪيو ، سِراڻو. شروع ، ابتدا ، اول ، آغاز ، مُنڍ. رقمن جي جوڙ لکڻ جو هنڌ. اسم خاص. سنڌ جو سِرو سکر بکر کان اتر. ديري غازي خان تائين.

سُرو: سڌي ڪاٺي ، بانس جي ڪاٺي. ڇيت.

سُرو جمع سُرا: ذ. جيت جو هڪ قسم. ان، ڪاٺي وغيره کي کائيندڙ. گهُڻُ.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: