س

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

س

स: The dental sibilant.

सि: a particle affixed to noun, verbs prep. Etc to express the 3rd personal pron. Sin. of him, her or it, to him, her or it etc.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

س

س: سنڌي الف، ب جو اٺاويهون اکر ، عربيءَ جو ٻارهون. فارسيءَ جو پندرهون اکر ، اُچار سِينُ ، علم نجوم ۾ سج لاءِ ڪم ايندڙ. ابجد موجب عدد ٦٠.

سِ: [سن. سيَه = هنجو] ضمير غائب واحِدَ جي معنيٰ ۾ استعمال ٿيندڙ ۽ مالڪي جي معنيٰ ڏيکاريندڙ ”پڇاڙي“ سَندَسِ = هُن جو. پُٽسِ = هن جو پُٽُ. ڀاڻَسِ = هن جو ڀاءُ.

سُ: [سن. سُو = اُتم] چڱائيءَ جي معنيٰ ڏيکاريندڙ ”اڳياڙي“ ”سُتڙ = چڱو تِڙ، سُلڇڻو = چڱن لڇڻن وارو. سُڄاڻ ، چڱي ڄاڻ وارو.

س: سنڌي ۾ اڪثر مونث واري معنيٰ ۾ ايندڙ اڳياڙي سَڪا= سٺو ڪم ڪندڙ ، سَٻاجهه = چڱي ٻاجهه .

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: