رڳ

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

رڳ

رڳ: vein

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

رڳ

P रग॒ s. f.: A vein, sinew, fiber, artery, muscle. The reins.

रिग॒ s. f.: An importunate person, who will not leave one. A lazy indolent fellow.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

رڳ

رڳَ جمع رڳوُن: ث. [ف. رَگ] رت جي نلي ، رت واهڻ. نس. نبض ، ناڙَ ، شريان. عادت ، خصلت ، هير. نسلي خاصيت. مردانو مخصوص عضوو.

رِڳ جمع رِڳُون: ث. صفت. پٺيان لڳي پوندڙ ، چنبڙندڙ ، چهٽندڙ ، ڀنڊ ، جِجا ، ڳِڪَ. کيٽائي ، ضدي. لالچي ، حريص ، طاماعو. بيڪار ، نڪمو. ث طمع. بيماري ت.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: