1981ع کان 1989ع جي عرصي ۾ آمريڪي صدر رونالڊ ريگن، ملڪي پرڏيهي پاليسيءَ ۾ نوان لاڙا ڏنا ان کي ”ريگن ڊاڪٽرين“ جي نالي سان سڃاتو وڃي ٿو. عالمي منظرنامي ۾ ريگن جي ڏنل اها پاليسي پنهنجي جوهر ۾ اڳوڻن ريپبلڪن آمريڪي صدرن (ٽرومين ۽ نڪسن) کان گهڻي مُختلف نه هُئي. ڇاڪاڻ ته انهن ٻنهي صدرن جي به ساڳي ايجنڊا هئي، ته سوويت يونين کي ڪهڙي طرح وڌ کان وڌ ڪمزور ڪري ٽوڙجي؟ ڪميونزم جو خاتمو ڪيئن آڻجي؟ ۽ 1970ع جي ڏهاڪي ۾ سوويت يونين دُنيا جي مختلف ملڪن ۾ جيڪو اثر وڌايو هو، تنهن اثر کي ڪيئن گهٽائي ختم ڪجي ؟ ان سلسلي ۾ صدر ريگن ٽين دنيا جي ملڪن ۾ هلندڙ نيوڪليائي پروگرامن کي ضابطي هيٺ آڻڻ يا بند ڪرڻ جون پاليسيون به متعارف ڪرايون. ان ڏهاڪي (1980ع) جي دوران جيتوڻيڪ افغانستان ۽ نڪاراگئا جي مُلڪن ۾ سوويت يونين حاوي ٿي چڪو هيو، پر آمريڪا کي انهيءَ ڳالهه جي چڱي طرح ڄاڻ هئي، ته جيئن ويٽنام تي قبضي ۾ آمريڪا کي ڪجهه هڙ حاصل نه ٿيو هيو، ائين سوويت يونين کي به انهن ٻنهي ملڪن (افغانستان ۽ نڪاراگئا) ۾ ڪا وڏي ڪاميابي حاصل نه ٿيندي. آمريڪا جي خيال مطابق افغانستان ۾ صدين کان جنگجو ذهنيت رکندڙ عوام ڪڏهن به هار تسليم نه ڪندا، جڏهن ته ٻئي طرف نڪاراگئا جي سياسي تاريخ ٻُڌائي پئي ته ان مُلڪ جا سياسي اڳواڻ هميشه لالچن جي بنيادن تي فيصلا ڪندا رهيا آهن- جنهن ڪري اُهي ٿورڙين مراعتن ۽ لالچن تي تبديل ٿيندي دير نه ڪندا. بهرحال پنهنجي تمام وڏين دعوائن باوجود، صدر ريگن جي پرڏيهي پاليسي ڪا خاطر خواهه نتيجا نه ڏئي سگهي. آمريڪي صدارتي محل ”وائيٽ هائوس“ جو رڪارڊ گواهه آهي، ته پنهنجي سخت هوڙهيائي پسند طبيعت ۽ طاقت جي استعمال ذريعي عالمي معاملا حل ڪرڻ واري نظريي جي وڪيل، آمريڪي صدر ريگن جا آخري سال روايتي طرح سوويت يونين جي صدر گورباچوف سان ڳالهيون ڪندي گذريا. ان هوندي به ايترو ضرور چئي سگهجي ٿو، ته صدر ريگن جي پاليسي، عالمي طاقتن وچ ۾ هٿيارن جي ڊوڙ واري رُجحان کي جنم ڏنو. انهيءَ ڊوڙ ۾ اڳڀرو ٿيڻ لاءِ سوويت يونين پنهنجي معيشيت تي وڌيڪ ڌيان نه ڏئي سگهيو، جنهن جي ڪري ئي سوويت يونين جو زوال آيو ۽ اُهو هڪ ”سُپر پاور“ واري حيثيت وڃائي ويٺو