دستي

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

دستي

P दस्ती s. f.: A kind of small hookah held in hand when smoking. A kind of bracelet, the piece of cloth, leather etc. covering the hand, on which a hawk stands. A sword knot, a bundle of papers tied up in a cloth, the place in a spear where it is held in the hand.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

دستي

دَستِي جمع دَستِي: ذ. صفت. هٿ جو ، هٿ وارو ، هٿوهٿ.

دَستِي جمع دَستِيُون: ث. [ف. دَست = هٿ] هٿ جو ، هٿ ۾ کڻي وڃڻ جهڙو. زيور جو هڪ قسم، ٻانهن ۾ پائڻ جو هڪ زيور. هٿ ۾ جهلي پيئڻ جو حقو. چم جو دستانو، جنهن تي باز وهارجي. ترار جو مُٺيو ، ڀالي جو هٿيو ، مُٺ. ڪپڙي ۾ ٻڌل ڪاغذن جي هَڙَ ، ٿَهِي ، سَٿِي ، بنڊلي. وَهَٽَ کي اڳين ٻن ٽنگن ۾ پ

دَستِي: اسم خاص. بلوچن جو هڪ قبيلو، دشتِ مڪران جو دشتي. تعلقي شڪارپور، تعلقي جيڪب آباد، تعلقي بدين ۽ تعلقي ماتلي ۾ هڪ ديهه جو نالو.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: