جڳ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

جڳ

S जगु॒ s. m.: A feast to Brahmans and fakirs. The world, a country.

S जुगु॒ s. m.: An age of the world The Hindus reckon four such. A term used in the game of choupari when two pieces stand on the same square, and then cannot be taken.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

جڳ

جَڳُ جمع جَڳَ: ذ. [سن. جَگَت] دنيا ، جهان ، سنسار ، عالَمُ ، زمانو ، مخلوق.

جَڳُ جمع جَڳَ: ذ. [سن. يَگيَه. يَخ = قربانيءَ سان پوڄا ڪرڻ]. قرباني ، يَگ. ڪوبه ڌرمي يا پُڃَ جو ڪم.

جُڳُ جمع جُڳَ: ذ. [پرا. جُگَ. سن. يُگَ] زمانو ، وقت ، دؤر ، عرصو ، اَيامُ هندو فلسفي موجب دنيا کي پيدا ٿئي چار جڳ ٿيا آهن، سَتُ جُڳُ، تَريتا جُڳ، دُواپَر جُڳ، ڪَلجُڳ ٢. جُڳُ سن. يُگمَ جوڙو، پاڃاري وغيره

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: