جوڳ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

جوڳ

S जोग॒ s. f.: A yoke of oxen &c.

S जोगु॒ s. m.: The duty of a jogi, devotion, religious meditation, union with the deity by means of abstract contemplation. The junction of stars &c. in astrology. Certain divisions of a great circle measured on the ecliptic. A fortunate moment, a good time. The dregs

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

جوڳ

جوڳَ جمع جوڳُون: ث. [سن. يوگَه. يُج = مِلڻ] نار يا هرلي ۾ وهندڙ جانور ڍڳو، اُٺ. نار يا هرلي ۾ وهندڙ جانور جي وَهڻ جو مدو ڏيڍ پهر، ٻه پهر، اڍائي پهر. نار يا هرلي ۾ جوڙو ڏاندن جو ت ، ”هيڪلِ“ جو ضد. وارو سزا ، سيکت.

جوڳ: ث. هڪ راڳڻي جو نالو.

جوڳُ جمع جوڳَ: ذ. [پرا. جوگو. سن. يوگه. يُج = مِلڻ] ميلاپ ، وصل اُپائيندڙ سان، مراقبو ، ڌيان ، سَماڌِي. ڌيان ڄمائي روح سان ملي وڃڻ. ذڪر فڪر ذريعي معرفت حاصل ڪرڻ جي حالت. تارَن جو ميلاپ جنهن جي حساب سان نجومي اڳڪٿيون ڪندا آهن. جوڳي فقيرن جو زُهد، تَپسيا وغيره. گرهڻ ج

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

مفصل سنڌي لغت مان؛

جوڳ

اعرابن سان:جوڳُ: ]ا - خاص[ هڪ راڳڻي جو نالو

مخففن جي سمجھاڻي

اسم تصغير (ا – تصغير)، اسم حاليه (ا – حاليه)، اسم خاص (ا – خاص)، اسم عام (ا – عام)، اسم فاعل (ا- فاعل)، اسم مصدر (ا – مص)، اسم مفعول (ا – مفعول)، حالت جري (ح – ج)، حالت فاعلي (ح – ف)، حالت مفعولي (ح – م)، حرف جر (ح – جر)، حرف جملو (ح – جملو)، حرف ندا (ح – ندا)، صفت (صفت)، فعل (فعل)، فعل لازمي (فعل لازمي)، فعل متعدي (فعل متعدي)، فعل متعدي بالواسطه (فعل متعدي بالواسطه)، فعل مجهول (فعل مجهول)، مذڪر (مذ)، مؤنث (مث)، واحد (و)، جمع (ج). -’مفصل سنڌي لغت‘ ۾ مختلف ٻولين ۽ لهجن جون نشانيون هيٺينءَ ريت ظاهر ڪيون ويون آهن. اترادي لهجو (ات)، اپڀرنس (اپ)، انگريزي (انگ)، براهوي/بروهڪي (بر)، بلوچي (ب)، ترڪي (تر)، ٿري (ٿ)، پراڪرت (پرا)، پشتو (پش)، پنجابي (پنج)، جتڪي لهجو (جت)، جپاني (جپ)، چيني (چ)، روسي/رشين (رش)، سرائيڪي (سرا)، سنڌي (س)، سنسڪرت (سن)، عربي (ع)، فارسي (ف)، قديم سنڌي (ق - س)، ڪڇي (ڪ)، ڪوهستاني لهجو (ڪوهه)، گجراتي (گ)، لاڙي (س.ل)، لاسي (لس)، مارواڙي (ما)، هندڪو (هه)، هندي (هند)، يوناني (يو)

هارپ جي لغت مان: