جوڙ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

جوڙ

S जोड़ s. f.: Formation, making.

S जोड़ु s. m.: Forming, junction, addition, total, sum. A match, fit, fellow. A crowd or body of fakir. adj. Suitable, fit. Well, in good health

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

جوڙ

جوڙَ: ث. جُٺِ ، تعدي ، سيکت ، سزا.

جوڙَ جمع جوڙُون: ث. ”جوڙڻ“ مصدر. مان اسم. ٺاهپَ ، بناوت ، خلقت جهان جي گهاٽ ، اَڏاوت ، سِٽَ ، سِٽاء ، رِٿَ ، تجويز. مخلوق ”ڌڻي جي جوڙَ“. قدرت ، ڪاريگري. صفت مهانڊو ، بيهڪ ، شبيهه. ”ٻاروچا ٻيا گهڻا، تو جيءَ جوڙَ ناهي ڪو جَتُ“ چڱو جت. شين جو ميلُ. ملائڻ جو ڪم. رياضيءَ

جوڙُ: صفت. [سن. جوڊ] پورو ، ٺهڪندڙ ، کُپ. ملي ايندڙ. جهڙو ، جيسِي ، جِيسُ ، جيڏو ، برابر ، مَٽُ. ثاني. جمع ، گڏ ، ڀيڙو. شَرِيڪ ، ساٿي. تندرست ، چڱو ڀلو ، جوپَ. ”عاشق جان تو جوڙ، تان تو سُڌ نه سُورجي“ خان زئي.

جوڙُ جمع جوڙ: ذ. سَنڌُ ، ڳنڍُ ، ٽاڪو. ميل ، ميلاپ. مِلڻ. ٺاهه ، صُلح. جملو ، جوڙ اُپت ، ٽوٽل. ڪنهن به شيءِ جو ٻن نرماد جو عدد.

جوڙَ جمع جوڙوُن: ث. مصدر. ”جوڙڻ“ مان اسم. بناوت ، ٺاهپ. سِٽا. ترتيب.

جَوَڙَ (ل): بَڪَ ، لٻاڙ.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

مفصل سنڌي لغت مان؛

جوڙ

اعرابن سان:جوڙَ: ]ا - خاص[ هڪ ذات جو نالو

اعرابن سان:جوڙَ: ]ا - مث[ جاڙَ، جٺِ، ويڌن، تعدي، سيکت، سزا

اعرابن سان:جوڙُ: ]صفت[ پورو، ٺهڪندڙ، کـُپ، ملي ايندڙ

* جهڙو، جيسِي، جِيس، جيڏو، برابر، مٽ، ثاني

* جمع، گڏ

* ڀيڙو

* شرِيڪ، ساٿي

* تندرست، چڱو ڀلو، جوپُ

’عاشق جان تو جوڙ، تان تو سڌ نه سورجي‘ (خان زئي)

مخففن جي سمجھاڻي

اسم تصغير (ا – تصغير)، اسم حاليه (ا – حاليه)، اسم خاص (ا – خاص)، اسم عام (ا – عام)، اسم فاعل (ا- فاعل)، اسم مصدر (ا – مص)، اسم مفعول (ا – مفعول)، حالت جري (ح – ج)، حالت فاعلي (ح – ف)، حالت مفعولي (ح – م)، حرف جر (ح – جر)، حرف جملو (ح – جملو)، حرف ندا (ح – ندا)، صفت (صفت)، فعل (فعل)، فعل لازمي (فعل لازمي)، فعل متعدي (فعل متعدي)، فعل متعدي بالواسطه (فعل متعدي بالواسطه)، فعل مجهول (فعل مجهول)، مذڪر (مذ)، مؤنث (مث)، واحد (و)، جمع (ج). -’مفصل سنڌي لغت‘ ۾ مختلف ٻولين ۽ لهجن جون نشانيون هيٺينءَ ريت ظاهر ڪيون ويون آهن. اترادي لهجو (ات)، اپڀرنس (اپ)، انگريزي (انگ)، براهوي/بروهڪي (بر)، بلوچي (ب)، ترڪي (تر)، ٿري (ٿ)، پراڪرت (پرا)، پشتو (پش)، پنجابي (پنج)، جتڪي لهجو (جت)، جپاني (جپ)، چيني (چ)، روسي/رشين (رش)، سرائيڪي (سرا)، سنڌي (س)، سنسڪرت (سن)، عربي (ع)، فارسي (ف)، قديم سنڌي (ق - س)، ڪڇي (ڪ)، ڪوهستاني لهجو (ڪوهه)، گجراتي (گ)، لاڙي (س.ل)، لاسي (لس)، مارواڙي (ما)، هندڪو (هه)، هندي (هند)، يوناني (يو)

سرائڪي سنڌي لغت مان:

جوڙ

سرائڪي : جوڑ سرائڪي ۽ سنڌي: جوڑ/جوڙ ]مذ[ حساب * برابر، يڪسان، هڪجهڙو * ڳنڍ * هِجي * واضح ڪرڻ * تخليقي نثر هِجي ڪرڻ، واضح ڪرڻ، چِٽو ڪرڻ * حساب ڪرڻ، برابر ڪرڻ

جوڙ سان لاڳاپيل لفظ