هي اصطلاح دُشمن خلاف حڪمت عملي جوڙڻ لاءِ استعمال ٿئي ٿو. ان جون مکيه عملي شڪليون ٻه آهن.(1)سوچيل فيصلي مطابق سگهاري دشمن جي جٿي کي نشاني تي رکڻ، (2) لڙائي شروع ٿيڻ کانپوءِ نفسياتي حملن جو سلسلو جاري رکڻ. ٿڌي ويِڙهه جي زماني ۾ بين الاقوامي ناتن ۾ اِن اصطلاح کي ”صلاحيت“ جي نالي سان تنگ نظريي طور استعمال ڪيو ويو. ”ائٽمي ويڙهه“ جي حڪمت عملي جوڙيندڙ ماهر”مخالف طاقت - صلاحيت يا لياقت“ کي هٿيارن جا انبارڪٺا ڪرڻ جي ان حڪمت عمليءَ سان ڀيٽ ڪن ٿا، جنهن ذريعي مخالف کي سندس حملي کان اڳ بي هٿيار ڪجي. هن حڪمت عمليءَ ۾ ڪنهن خطي ۾ هڪ ملڪ جي سگهه ۽ اثر کي ختم ڪرڻ تي زور ڏنو وڃي ٿو. انهيءَ اصطلاح ٻي مهاڀاري لڙائيءَ (45 – 1939ع) کانپوءِ دنيا جي سياسي پِڙ ۾ ڏاڍي شهرت ماڻي. يورپ ۽ دنيا جي ٻين خطن ۾ آمريڪا ۽ سندس اتحادي ملڪن جو اثر گهٽائڻ لاءِ سوويت يونين ۽ سندس ساٿاري ملڪن جي حڪمت عملين، جهڙوڪ: وارسا معاهدو ڪرڻ، جاسوسي نيٽ ورڪ جوڙڻ ۽ پروپئگنڊا جي حڪمت عمليءَ وغيره ذريعي ڪافي ڪاميابيون حاصل ڪيون. ڏکڻ ايشيا ۾ ڀارت خلاف پاڪستان به ساڳئي قسم جي حڪمت عملي جوڙي آمريڪا جي بچاءَ واري اڳوڻي وزير رابرٽ مڪنامارا 1961ع ۾ هيءَ حڪمت عملي شروع ڪئي، جنهن جو مقصد ائٽمي لڙائيءَ کي محدود ڪرڻ هو. هن سوچ هيٺ دُشمن جي مُختلف شهرن کي نشانو بنائڻ بجاءِ، اُن جي ائٽمي هٿيارن کي حرڪت ۾ اچڻ کان اڳ ئي ناڪاره ۽ دُشمن جي فوجي صلاحيت کي برباد ڪرڻو هوندو آهي