(Detective Novel)

جاسوسي ناولن جو بنياد سرهيو والپول(1884-1941ع) وڌو، جاسوسي ناول وقت گذاريءَ ۽ لطف اندوز ٿيڻ لاءِ بھترين ذريعو اھن. ھنن ناولن ۾ مڪاري، فريب، قتل، گناھه، پراسراريت، خوکناڪ عمل وغيره جا موضوع ھوندا اھن. جاسوسي ناولن دنيا جي ادب ۾ تيزيءَ سان ترقي ڪئي، پنھنجي پڙھندڙن جو وڏو حلقو پيدا ڪيو. انگريزن جي دؤر (1843-1947ع)۾ سنڌي جاسوسي ناول پنھنجي عروج تي پھتل ھو، ماستر ھاسومل، ماستر منوھر، نارائڻداس وشنداس، نارائڻداس بصرمل، نانڪرام ڌرمداس، دولترام ڏيئلداس، ليکراج ايس واڌومل مولچند ۽ بعد ۾ محمد بخش جوهر ان سلسلي ۾ اھم نالا اھن. انھن ناولن ۾ گھڻو ڪري ڪردارن ۽ جاسوسن ۾ شرلاڪ ھوم ۽ بلئڪ جاسوس، ڏوھارين ۾ ارسين لوپن ۽ رائمر ڪيو ڊاڪو ۽ ايلميا ڪارٽر ڊاڪو وغيره ھئا. اردو ٻوليءَ ۾ ابن صفيءَ جي جاسوسي دنيا ۽ عمران سيريز مقبول جاسوسي ناولن تي ٻڌل هونديون هيون. ڪيتريون اخبارون ۽ رسالا قسطوار جاسوسي ناول شايع ڪندا هئا ۽ ڪجھھ ادارا بھ جاسوسي ادب جي فروغ جي سلسلي ۾ کليل ھئا. ورهاڱي کانپوءِ سنڌي ادب ۾ جاسوسي ادب کي اھا اھميت ملي نھ سگھي، جيڪا اک موجود ھئي.