جار

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

جار

जार adj.: Plentiful, abundant, much. जारोंजार جارونجار Very much.

P जारु s. m.: A friend, lover, paramour. S Burning, pain, anxiety.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

جار

جارَ: صفت. [سن. جالَ]، جالارو، گهڻو ، زياده ، جال ، جام ، مَئُو. ث عورت ، زال ، چوٽي مٿي تي ڇڏيل وارن جي چڳ.

جارُ: ذ. [سن. جوالَ] ساڙُ ، جَلُ ، کامَ. ڏنجهه ، درد ، ڏُک. فِڪر ، خيال ، اُلڪو ، ڳڻتي. ت جوش ، جذبو. ذ. صفت پاڙيسري. يارُ. گهڻو جام. ”جوش ڪُهايس جار، لڳس ناوڪ نينهن جي.“ رمضان واڍو.

جُڪَارُ (ڪ): ذ. صفت. اَڌُ ڍايو.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

مفصل سنڌي لغت مان؛

جار

اعرابن سان:جار: ]ا - مث[ برني، مرتبان، ڪـُولو

* ]انگ: [Jar

اعرابن سان:جارَ: ]صفت[ جالارو، گهڻو، زياده، جالَ، جام، مئو

* ]سن: جال[

* ]ا - مث[ عورتَ، زال

* چوٽي، مٿي تي ڇڏيل وارن جي چڳ

اعرابن سان:جارُ: ]ا - مذ[ ساڙُ، جلُ، کام

’جوهَـرَ جارُ پَساءِ، لوهَر پوءِ چوانءِ تون‘ (استاد بخاري)

* ڏنجهه، درد، ڏُک

’جوش ڪهايس جار، لڳس ناوڪ نينهن جي‘ (رمضان واڍو)

* فِڪر، خيال، اُلڪو، ڳڻتي

* جوش، جذبو

* سَليقو، فضيلت، آداب

* ]س/ات[

* ]صفت[ گهڻو، جام

مخففن جي سمجھاڻي

اسم تصغير (ا – تصغير)، اسم حاليه (ا – حاليه)، اسم خاص (ا – خاص)، اسم عام (ا – عام)، اسم فاعل (ا- فاعل)، اسم مصدر (ا – مص)، اسم مفعول (ا – مفعول)، حالت جري (ح – ج)، حالت فاعلي (ح – ف)، حالت مفعولي (ح – م)، حرف جر (ح – جر)، حرف جملو (ح – جملو)، حرف ندا (ح – ندا)، صفت (صفت)، فعل (فعل)، فعل لازمي (فعل لازمي)، فعل متعدي (فعل متعدي)، فعل متعدي بالواسطه (فعل متعدي بالواسطه)، فعل مجهول (فعل مجهول)، مذڪر (مذ)، مؤنث (مث)، واحد (و)، جمع (ج). -’مفصل سنڌي لغت‘ ۾ مختلف ٻولين ۽ لهجن جون نشانيون هيٺينءَ ريت ظاهر ڪيون ويون آهن. اترادي لهجو (ات)، اپڀرنس (اپ)، انگريزي (انگ)، براهوي/بروهڪي (بر)، بلوچي (ب)، ترڪي (تر)، ٿري (ٿ)، پراڪرت (پرا)، پشتو (پش)، پنجابي (پنج)، جتڪي لهجو (جت)، جپاني (جپ)، چيني (چ)، روسي/رشين (رش)، سرائيڪي (سرا)، سنڌي (س)، سنسڪرت (سن)، عربي (ع)، فارسي (ف)، قديم سنڌي (ق - س)، ڪڇي (ڪ)، ڪوهستاني لهجو (ڪوهه)، گجراتي (گ)، لاڙي (س.ل)، لاسي (لس)، مارواڙي (ما)، هندڪو (هه)، هندي (هند)، يوناني (يو)

جار سان لاڳاپيل لفظ

.

جار بابت وڌيڪ اصطلاح

جار ج جار

.

جار لفظ جو عام استعمال