بر

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

بر

P बरि: An affix to numbers the same as the English “uple” used in multiplying the stakes at the game. चौपड़ि बरिवञणु چَوپڙِ برِ وڃڻُ To be effected, accomplished.

बरु s. m.: Breadth of cloth and such like. A A barren plain, a desert, waste. Adj. one’s self on an equality with another.

बिरु adj.: Wearied, vexed, harassed.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

بر

بَر: حرف جر. [ف] تي ، مٿان. اسم مفعول اڳيان اچي ’صفت‘ يا ’ظرف‘ جي معنيٰ ڏيکاريندڙ ”بَرگَشته، بَر جَسته“.

بَر: ذ. [ف. بُردن =بار کڻڻ < بَر] ڦَلُ ، ڦَر ، ثمر. حاصل ، فائدو. [زند. وَرَ] ڀاڪُر. ڇاتي. عورت جو سينو.

بَرِ: صفت. [ع. ”بَريء“ جو مخفف] پاڪ. ڇُٽل. بيزار.

بَرِ: ظرف. برابر ”بَر نه تنهن بَرو بَري، ڪَينچل آهه ڪُجا“ رمضان ڪنڀر.

بَرُ جمع بَرَ: ذ. [ف. بَر ] ويڪر ، موڪرائي ، مُنڍو. ڪپڙي جو پَنو ، عَر ضُ. [ع. بَر] رڻ پٽ ، بيابان ”بَر پڻ ڪن بُڪاءَ اُڪَنڊئا آريءَ لاءِ گهڻو“ شاهه. وسيع مُلڪ جنهن ۾ پرڳڻا گهڻا هجن ، کنڊ. ٿڪل حالت ۾ وهنجڻ يا پاڻي پيئڻ ڪري بدنَ ڪُڙجي پوڻ جي حالت ت.

بِرُ: ذ. [ع] چڱائي ، نيڪي ، ڀلائي.

بِرُ جمع بِر: صفت. [سن. وِراڌ] بيزار ، هلاک ، ڪَڪ. وراڌل ، ڪاوڙيل. ٽاهڙ چوپايو مال.

بُرُ: ذ. [ع] ڪڻڪ ، گندم ”تَمر بُر بريان اُنِ جا، کاڄَ خرما، کيڻ“ سيد هارون.

بُرُ جمع بُرَ: ذ. [ف. بُريدن] بيڊولو. وڍيل، مِنو يا لڙڪيل نَڪُ. وڍيل يا مِني نڪ سان مُنهن ، بُوناڙ ، دوناڙ. پيٽ ، شڪم ل. ڏنڊ ، چَٽي ل. وَڍُ ، چِيرُ ، ڇيههُ ڪ. ٻڪرين جو ڌڻ ڪ. ذ. صفت نَڪ ڪپيو ، بي نَڪو ، بُرو. بدچال.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: