بحر

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

بحر

बहरि prep and adv.: Out, out-side, without.

A ब॒हरु s. m.: The sea, ocean, the river Indus is also so called. Extravagant, or wonderful talk. A fleet.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

بحر

بَحرُ جمع بَحرَ: ذ. [ع] درياءُ. سمنڊ. مکيه پنج بَحر وڏا سمنڊ آهن. ١. بحر اوقيانوس ائنٽلانٽڪ ٢. بحر آلڪاهل پئسفڪ ٣. بحر هند هندي ٤. بحر مُنجمِد شمالي اُتريون برف ڇانيل ٥. بحر منجمد جنوبي ڏاکڻيون برف ڇانيل. جهازن جو آرماڙ. ٻيڙين جي قطار ، ٻيڙو. صوفين جي اصطلاح ۾

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت مان:

بحر

(Meter)

شعر جي ارڪانن ۽ وزنن جي مجموعي کي ”بحر“ ڪوٺيندا اھن. ”بحر“ عربي لفظ آهي، جنهن جي لغوي معنيٰ آهي، ”سمنڊ. اصطلاحي معنيٰ موجب، اهو مقرر ڪيل تُڪن جو نظام، جنهن سان شعر جو وزن پورو ڪري بيهارجي. ”بحر“ جي مقرر تُڪن کي عربيءَ ۾ ”ارڪان“ چئبو آهي. اهي ارڪان شعر جي وزن جا ماپا آهن. مطلب ته شعر جي وزن واري ماپي يا تارازيءَ کي علم عروض جي قاعدي موجب ”بحر“ چئبو آهي. عام طور شعر ٻن مصرعن جو ٿيندو آهي ۽ هر هڪ مصرع ۾ چار رڪن هوندا آهن. اهڙيءَ طرح ٻن مصرعن ۾ ڪل اٺ رڪن ٿين ٿا، جن مان هڪ ”بحر“ جڙي ٿو. جيڪو ’سالم‘ يا ’مثمن‘ هوندو آهي. بحرن ۾ ارڪانن جو انداز گهٽ وڌ به ٿيندو آهي، ان حوالي سان انهن بحرن کي محذوف ۽ مقصور به چوندا آهن. عربي ۽ فارسيءَ ۾ شعر جا مکيه بحر 19 آهن، جن مان عام مروج 11 آهن، جن مان ڇهه بحر ’رجز‘، رمل، ڪامل، متدارڪ، متقارب ۽ هزج آهن ۽ ٻيا 5 بحر، خفيف، سريع، محبتث، مضارع ۽ منسرخ آهن.

هارپ جي لغت مان: