بين الاقوامي قانون ۾ استعمال ٿيندڙ هڪ اصطلاح، جنهن مطابق ٻن تڪراري رياستن ۾ مسئلن جي حل مهل، جهيڙي جي شروعات ڪندڙ ڌر اهو نٿي چئي سگهي ته جيئن ته تڪرار ۾ سندس نقصان گهڻو ٿيو آهي ، تنهنڪري ٻنهي ڌرين جي نقصان جو اندازو لڳائي فيصلو ڪيو وڃي. ڇاڪاڻ ته تڪرار جي ابتدا کانئس ٿي آهي، تنهنڪري ٿيل نقصان جي وڏي ذميواري به مٿانئس ئي اچڻي آهي. بين الاقوامي عدالت ۾ ٿيندڙ فيصلن دوران ڪنهن به تڪراري معاملي جي پس منظر کي به ذهن ۾ رکڻ ڪري، هميشه تڪرار جي ابتدا وارن ڪارڻن کي به ڳڻيو ويندو آهي. هن معاملي ۾ ڪوسٽاريڪا ۽ برطانيا وچ ۾ ٿيل ”تنوڪو مامرو“ (Tinoco Claims) مثال طور پيش ڪري سگهجي ٿو، جڏهن ڪوسٽاريڪا جي صدر ”فيڊريڪو تڪونو“ برطانوي ڪمپنين کي تيل جي تلاش لاءِ خاص مراعتون ڏنيون، پر کائنس پوءِ جي حڪومت اهي مراعتون واپس ورتيون، جنهن تي برطانوي ڪمپنيون عالمي عدالت ۾ ويون ،.جتي آخرڪار سندن حق ۾ فيصلو آيو.