اوسر

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

اوسر

S अवसरु s. m.: Want or deficiency of rain, a drought, plague, pestilence.

ओसरु s. m.: A kind of hunting where ground is enclosed on three sides and the animals driven into it, the place so enclosed, a battue.

S औसरु s. m.: A want of rain, dryness from want of rain, a drought, adversity, a plague, pestilence.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

اوسر

اوسَرِ: ث. [اُسرڻ = وڌڻ، وڏو ٿيڻ] وڏي گابي ، وَهُڙي.

اوسَرُ جمع اوسَرَ: ذ. [اُسرڻ سن. اُد = مٿي + سَر = سرڻ، هلڻ < اوسَر] واڌ ، اوڀَرِ. اوڙَ ت. سفر تي روانگي ، تياري. [”اوسارڻ“ < اوسَرُ] ماتم ، روڄ. ٻائيتال ، سِڪَ ، ڇِڪَ لَس ”سُهڻي گهڙي ٿي سير ۾، ڪنهن عشق جي اوسر“ عزت باکڙو. اورانڀو ، هيجُ چوپائيءَ جو ڦَرَ کان سواء

اَوَسَرُ: ذ. [سن. اَوَرشَڻ] برسات نه وسڻ جي حالت. برسات جي ڪمي. سوڪَ ، خُشڪ سالي. برسات نه پوڻ سبب ڏُڪار ”اَوَسر آسائُو، اُٿي گوندر گڏيا“ شاهه. تنگي ، اڻاٺ. مصيبت. شامت ، بدبختي.

اُوسَرَ: ث. ڪلراٺي زمين. غيرآباد زمين.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

مفصل سنڌي لغت مان؛

اوسر

اعرابن سان:اوسَرَ: ]ا- مث[ وڏي گابي،وَهڙِي.

* ]اسرڻ = وڌڻ، وڏو ٿيڻ[

اعرابن سان:اوسر: ]ا - مذ[ برسات نه وسڻ جي حالت،برسات جي ڪمي، سوڪ،خشڪ سالي،برسات نه پوڻ سبب ڏڪار.

* ]سن: اورشڻ[

’ اوسر آسائو، اٿي گوندر گڏيا‘ (شاهه).

* تنگي،اڻاٺ.

* مصيبت،شامت،بدبختي.

اعرابن سان:اوسر: ] ا - مث[ ڪلراٺي زمين، غيرآباد زمين.

مخففن جي سمجھاڻي

اسم تصغير (ا – تصغير)، اسم حاليه (ا – حاليه)، اسم خاص (ا – خاص)، اسم عام (ا – عام)، اسم فاعل (ا- فاعل)، اسم مصدر (ا – مص)، اسم مفعول (ا – مفعول)، حالت جري (ح – ج)، حالت فاعلي (ح – ف)، حالت مفعولي (ح – م)، حرف جر (ح – جر)، حرف جملو (ح – جملو)، حرف ندا (ح – ندا)، صفت (صفت)، فعل (فعل)، فعل لازمي (فعل لازمي)، فعل متعدي (فعل متعدي)، فعل متعدي بالواسطه (فعل متعدي بالواسطه)، فعل مجهول (فعل مجهول)، مذڪر (مذ)، مؤنث (مث)، واحد (و)، جمع (ج). -’مفصل سنڌي لغت‘ ۾ مختلف ٻولين ۽ لهجن جون نشانيون هيٺينءَ ريت ظاهر ڪيون ويون آهن. اترادي لهجو (ات)، اپڀرنس (اپ)، انگريزي (انگ)، براهوي/بروهڪي (بر)، بلوچي (ب)، ترڪي (تر)، ٿري (ٿ)، پراڪرت (پرا)، پشتو (پش)، پنجابي (پنج)، جتڪي لهجو (جت)، جپاني (جپ)، چيني (چ)، روسي/رشين (رش)، سرائيڪي (سرا)، سنڌي (س)، سنسڪرت (سن)، عربي (ع)، فارسي (ف)، قديم سنڌي (ق - س)، ڪڇي (ڪ)، ڪوهستاني لهجو (ڪوهه)، گجراتي (گ)، لاڙي (س.ل)، لاسي (لس)، مارواڙي (ما)، هندڪو (هه)، هندي (هند)، يوناني (يو)

اوسر سان لاڳاپيل لفظ

.

اوسر بابت وڌيڪ اصطلاح

ارتقا- اوسر

واڌ اچڻ ، ترقي سلسلو، اضافو، واڌارو، واڌ، اوسر

واڌاري افزائش، اضافو، واڌ، اوسر

ڪاروباري واڌ- تجارتي اوسر