1994ع ۾ معاشيات ۽ سياسيات جي لاڳاپن تي تحقيق ڪندڙ سماجي سائنسدان اسٽرينج پنهنجي ڪتاب “رياستون ۽ منڊي” States and Market ۾ چار اهم نُڪتا بيان ڪيا، جن موجب اختيار جي ورهاست عمل ۾ اچي سگهي ٿي. 1. حفاظتي معاملن ۾ ڀروسو. 2. ڄاڻ. 3. پيداواري صلاحيت ۽ 4.سرمايو لڳائڻ جي سگهه، هي اهڙا عنصر آهن جن سان سڀ اختيار برابريءَ جي بنياد تي ورهائي سگهجن ٿا. اسٽرينج پنهنجي ڪتاب States and Market جي صفحي نمبر 25 ۾ لکي ٿي: ”اختيارن کي ڪنهن به ڪم جي تڪميل جي لاءِ، ملڪي ۽ غيرملڪي سطح تي هڪ مضبوط نظام جوڙڻ ۽ ڪاروباري سرگرمين ۾ فردن ۽ ادارن وچ ۾ اختيارن جي ورهاست لاءِ ڪم آڻجي ٿو.“ عالمي سياست ۾ اختيارن جي اهڙي ورهاست بين الاقوامي سياسي معيشيت جي دائري ۾ مرڪزي حيثيت حاصل ڪئي. انهيءَ جو وڏو سبب گهڻ- قومي ڪمپنين جي دلچسپي هُئي، ڇاڪاڻ ته سندن لاءِ اختيارن جي ورهاست جي ان عمل کي سمجهڻ ضروري هو. ان کان علاوه جيڪي ملڪ سياسي ۽ معاشي حوالي سان مضبوط آهن، انهن جي اختيارن کي سمجهڻ لاءِ به اسٽرينج جي چئن عنصرن مطابق ورهائڻ جي ضرورت آهي. جيڪڏهن ”اسٽرينج“ جي مطابق ملڪن جي اختيارن جي ورهاست ڪجي ته بين الاقوامي سطح تي آمريڪا جو ئي غلبو رهندو. 1994ع کان 1996ع تائين اسٽرينج جيڪا تحقيق ڪئي (جيڪا The Retreat of the States نالي ڪتاب جي صورت ۾ سامهون آئي)، تنهن ۾ اهو واضح ڪيل آهي ته ”اسٽرڪچرل پاور“ وارو تصور ڪنهن به هڪ ملڪ جي غلبي لاءِ ٺاهيو ويو ڇاڪاڻ جو ”اسٽرڪچل پاور“ توڙي ”اسٽرڪچرلزم“ جا تصور رياستي مرڪزيت (State Centerism) واري پُراڻي خيال جي خلاف آهن. ڇاڪاڻ ته اختيار جيستائين ڪنهن به هڪ ملڪ يا اداري وٽ رهن ٿا، تيستائين هر ڪم جا نتيجا خاطر خواهه نه نڪري سگهندا آهن. باضابطا طور تي ورهايل اختيار معاشري جي ڀلائيءَ ۽ بهتري لاءِ ضروري هوندا آهن