لاطيني ٻوليءَ جو اصطلاح ، جنهن جي لُغتوي معني آهي”گڏ محسوس ڪرڻ“. عام طور حڪومتي سرشتن ۾ چونڊڻ جي آزاديءَ ۽ عام راءِ واري حق جي اڻاٺ سبب فيصلو ڪرڻ جو طريقيڪار اتفاق راءِ سان ڪيو ويندو آهي . اهڙو اتفاق ، جنهن تي لاڳاپيل ڌرين کي ڪو وڏو اعتراض نه هجي ۽ اقليت جي راءِ کي به فيصلي ۾ شامل ڪيو ويو هُجي . هي عمل ’مذاڪراتي سفارتڪاريءَ‘ ذريعي چڱ مڙسيءَ جي جذبي سان ، گڏيل قومن جي ’سمنڊ واري قانون بابت ٿيل ڪنوينشن‘ ۾ باضابطا طور ’جينٽل مين ايگريمينٽ‘ جي تشڪيل دوران هڪ شِق طور شامل ٿيو. هاڻي اهو طريقو ڪيترن ئي فورمن ۽ ڪانفرنسن ۾ استعمال ٿئي ٿو.’ اتفاق راءِ‘ گڏيل راضپي ۽ گڏيل راضپي لاءِ ٿيندڙ ڪوششن وارين ٻنهي معنائن ۾ استعمال ٿئي ٿو. ان ۾ هر ڌُر جي خواهشن جو ڪو نه ڪو حصو شامل ڪرڻ ، فيصلي ۾ سڀني شامل ڌُرين جي راءِ کي جائتو ڪرڻ ، ذاتي/ گروهي مفادن کان بالاتر ٿي اجتماعي ڀلائيءَ جي جذبي کي ترجيح ڏيڻ ، لاڳاپيل هر ڌُر طرفان پنهنجين صلاحيتن کي ٿيندڙ فيصلي ۾ سيڙائڻ ، وڌ کان وڌ ڌُرين کي فيصلي ۾ شامل ڪرڻ لاءِ جاکوڙڻ ۽ اختلافي ڌُرين جي تحفظات کي فيصلي جو حصو بڻائڻ وارا نُڪتا شامل هوندا آهن .