آزادي

:جامع سنڌي لغات ۾

آزادي

آزَادِي: ث. خودمختياري. خودخيالي.ڇوٽڪارو ،آجائي. رِهائي. فرصت ، واندڪائي. نجات ،موک. اڪيلائي.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

مفصل سنڌي لغت مان؛

آزادي

اعرابن سان:آزادي: [ا - مث] خودمختياري، خودخيالي، ڇوٽڪارو، آجائي، رهائي، نجات، موک، اڪيلائي.

* فرصت، واندڪائي.

مخففن جي سمجھاڻي

اسم تصغير (ا – تصغير)، اسم حاليه (ا – حاليه)، اسم خاص (ا – خاص)، اسم عام (ا – عام)، اسم فاعل (ا- فاعل)، اسم مصدر (ا – مص)، اسم مفعول (ا – مفعول)، حالت جري (ح – ج)، حالت فاعلي (ح – ف)، حالت مفعولي (ح – م)، حرف جر (ح – جر)، حرف جملو (ح – جملو)، حرف ندا (ح – ندا)، صفت (صفت)، فعل (فعل)، فعل لازمي (فعل لازمي)، فعل متعدي (فعل متعدي)، فعل متعدي بالواسطه (فعل متعدي بالواسطه)، فعل مجهول (فعل مجهول)، مذڪر (مذ)، مؤنث (مث)، واحد (و)، جمع (ج). -’مفصل سنڌي لغت‘ ۾ مختلف ٻولين ۽ لهجن جون نشانيون هيٺينءَ ريت ظاهر ڪيون ويون آهن. اترادي لهجو (ات)، اپڀرنس (اپ)، انگريزي (انگ)، براهوي/بروهڪي (بر)، بلوچي (ب)، ترڪي (تر)، ٿري (ٿ)، پراڪرت (پرا)، پشتو (پش)، پنجابي (پنج)، جتڪي لهجو (جت)، جپاني (جپ)، چيني (چ)، روسي/رشين (رش)، سرائيڪي (سرا)، سنڌي (س)، سنسڪرت (سن)، عربي (ع)، فارسي (ف)، قديم سنڌي (ق - س)، ڪڇي (ڪ)، ڪوهستاني لهجو (ڪوهه)، گجراتي (گ)، لاڙي (س.ل)، لاسي (لس)، مارواڙي (ما)، هندڪو (هه)، هندي (هند)، يوناني (يو)

دفتري اصطلاحن جي ڊڪشنريءَ مان:

آزادي

Freedom

Independence

بين الاقوامي تعلقات جي ڊڪشنريءَ مان:

آزادي

Freedom فريڊم: آزاديءَ مان مراد هر انسان جو ڪنهن روڪ ٽوڪ بنا پنهنجي خواهش مطابق زندگي گهارڻ جو حق آهي، پر ان حق جي استعمال سان ٻئي ڪنهن جو ساڳيو حق متاثر نه ٿئي.آزاديءَ ۾ فرد کي اهڙو ماحول فراهم ڪيو وڃي ٿو، جنهن سان کيس پنهنجن صلاحيتن کي مُناسب طريقي سان اظهارڻ جو موقعو ملي، انهيءَ ڪري هي تصور انهن شهري آزادين واري تصور سان سلهاڙيل آهي، جن کي رياستي سطح تي تحفظ ڏئي جائز حق طور تسليم ڪيو وڃي. اهڙن حقن ۾ گڏجڻ، سلهاڙجڻ، چُرپر ڪرڻ، پسند جو مذهب اختيار ڪرڻ، اظهارڻ، لکڻ ۽ سوچڻ سميت بيشمار حق شامل آهن. تاريخ ۾ اهڙا حق طاقت جي زور تي ڦٻايا ويا آهن، تنهنڪري طاقت جو هڪ هنڌ ڪٺو ٿيڻ وارو عمل آزاديءَ کي ختم ڪري ٿو. جديد جمهوري سماج ۾ طاقت جو مُختلف هٿن ۾ هُئڻ ۽ ورهائجڻ آزاديءَ کي تحفظ فراهم ڪري ٿو

آزادي سان لاڳاپيل لفظ

.

آزادي بابت وڌيڪ اصطلاح

دخل نه ڏيڻ واري پاليسي- بنا روڪ- مڪمل آزادي