پد

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

پد

S पदु s. m.: A word.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

پد

پَدُ جمع پَدَ: ذ. [سن. پَد] پير ، قدم ، پڳ. پير جو نشان ، پيرو. مرتبو ، درجو ، رتبو ، عهدو. منزل. بيت جي سِٽ جو هڪ ڀاڱو. هڪڙي اکر ۽ ان جي حرڪت منجهان ٺهيل ”آواز“. ڀاڱو ، حصو ت. سج جي اها منزل جنهن تي ڏينهن رات هڪ جيڏا ٿين هڪ آهَر پَدُ = اعتدال ربيعي، ٢٣ مارچ ۽ ٻيو وش

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت مان:

پد

(A Part of couplet)

علم لغت موجب پد لفظ جو هڪ ڀاڱو (Syllable) ٿيندو آهي، پر شاعريءَ جي زبان ۾ بيت يا شعر جو هڪ ڀاڱو يا رڪن.”پد“ سنسڪرت ٻوليءَ جو لفظ آهي، جنهن جي لفظي معنيٰ آهي، ”آواز، ڀاڱو، ٽڪرو، حصو، فقرو“. اصطلاحي معنيٰ ۾ ”پد“ ان کي چئجي ٿو، جو ڪنهن جملي يا سٽ جو حصو يا ٽڪرو هجي ۽ اهو ٽڪرو ڪن لفظن جي ملائڻ سان ٺهيو هجي ۽ منجهانئس اڻ پورو مطلب نڪري.”پد“ کي سنڌي ٻوليءَ ۾ ”ٺپ“ به چئبوآهي.”پد“ اڪثر نظم يا شعر سان واسطو رکي ٿو؛ ڇاڪاڻ ته شعر يا بيت جي هر سٽ يا مصرع ٻن حصن ۾ ورهايل ٿيندي آهي، جن مان هر هڪ حصي کي ”پد“ چيو وڃي ٿو. اهڙي طرح هڪ سٽ ۾ ٻه پد ۽ ٻن سٽن ۾ چار پد ٿيندا آهن. هر پد کي ڪاما ’،‘ سان ڌار ڪبو آهي. هير صبح جي ٿڌي ٿڌي، سج جو نرم شعاع، شبنم گل کان ٿي ڪئي، ڪهڙي وقت وداع (نارائڻ شيام)

پد سان لاڳاپيل لفظ