نڪ

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

نڪ

نَڪُ (ناس، بيني [ف]، انف [ع]): nose, rhis [G], nasus [L]

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

نڪ

S नकु s. m.: The nose. Shame.

निक adj.: Very dirty, filthy.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

نڪ

نَڪُ جمع نَڪَ

ذ . (پرا. نَڪا. ف. انف. سن. نڪر< ناسِڪَا< نس= ناس) بدن ۾ ساهه کڻڻ جو هڪ عضوو، بدن جي پنجن حواسن مان هڪ حواسُ، ناسِڪو، بِينِي، اَنفُ، ناس. شرم، پِتو، حَيا، لَڄ ، مَرَمُ، مَرجاتا. (ذ . صفت). سڀني ۾ سهڻو.

نِڪَ جمع نِڪُون (ٿ)

ث . (سن. نيڪا). پاڻيءَ جي سنهي وهڪ، ڪَسي، اڏ، نالي، نِڪ، ننڍي نالي يا نهر (ڪاٺي يا سرن جي ٺهيل، واهي، نلي. پاڻيءَ واري کڏ. (ڪ). کوهه جي منهن وٽ ٻڌل دِڪي. (ل). مڇي مارڻ لاءِ ڏور ٻڌل ڊگهي ڪاٺي (ل). (صفت). ميرو، گندو، تمام ميرو، غ

نُڪ جمع نُڪُون (ڪ)

ث . نوڪ، چهنب، چونگ، چوٽي، اَڻي.

نُڪُ جمع نُڪَ (ل)

ذ . ڪاڙهي جو اوٽار.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

دفتري اصطلاحن جي ڊڪشنريءَ مان: