مستي

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

مستي

مَستِي، مَستَانَائِي [ف](چريائي، ديوانگي، نشو، خمار، کيپ، وجد،حال، جذب،جذبو، وهر): intoxication, drunkenness, madness, frenzy, ecstasy, sexual frenzy

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

مستي

मस्ती s. f.: Intoxication, drunkenness, lust, wantonness, pride.

मुस्ती s. f.: A kind of raw sugar or molasses.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

مستي

مَستِي جمع مَستِيُون

ث . چريائي، کِيائي، ديوانگي، پاڳلپڻو، متوالائي. کيپ، نشو، مَئُه، خمار، حرڪت، ڇِترائي، لچائي، کيچل، مستائي، مواسي. چنچلائي، چاڳلائي، بي ضابطگي، چَخن، لاڏ، ماڻو، ناز، نخرو، انگل، آرو، البيلائي، ريجالائي. بي وقوفي، بي عقلي، ڪم عق

مُستِي جمع مُستِيُونُ

ث . (سن. مَشٽ=مِٺو< مَتسيِنڊي< مَتسيه= مڇي+انڊو=بيضو) مِٺاڻ. ڳُڙ مان ٺاهيل ڳاڙهي کنڊ. ڳُڙ جي ڀور.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت مان:

مستي

(Estaey)

مستيءَ جي تعريف ھن طرح ڪري سگھجي ٿي تھ ”مستي عشق الاھيءَ جي حد ڪمال جي نشاني اھي ۽ عشق جي انتھائي منزل اھي.“ مطلب تھ قلندري طريقو ظاھري عبادتن ۽ رياضتن سان گڏ مستي، جوش، جذبي، محويت ۽ استغراق تي گھڻو زور ڏئي ٿو. قلندري طريقو حضرت سيد جمال مجرد کان شروع ٿيو، جيڪو وڏو عالم ۽ فاضل ھو. چيو وڃي ٿو تھ حضرت قلندر شھباز جو قلندري مسلڪ، سيد جمال مجرد جي سلسلي سان ملي ٿو.

مستي سان لاڳاپيل لفظ

.

مستي بابت وڌيڪ اصطلاح

آغاز مستي

من مستي

گهوڙي جي مستي، شرارت، مستي

گوڙ، هنگامو، مستي

.

مستي لفظ جو عام استعمال