مري

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

مري

مري (مهاري، وچڙندڙ مرض، اُڏند مرض، وبائي مرض، متعدي مرض): contagion, contagions disease, epidemic, pestilence, endemic, infections disease

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

مري

मरी s. f.: An epidemic, mortality, a pestilence, the cholera. Epilepsy.

S मिरी s. f.: A grain of pepper.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

مري

مَري

ث . بيماريءَ جو هڪ قسم، وچڙندڙ مرض جو هڪ قسم، وبائي مرض، اُڏند مرض، مهاري. بيماري، مرض، روڳ. آفت، مصيبت. پور، ويچار، ڳڻتي (ل). ٻڪريءَ جي رنگ جو هڪ قسم (ڪ). (اسم خاص). بلوچن جي هڪ قبيلي جو نالو (جنهن جا ٽي پاڙا گزني، لهراڻي ۽ ٻِجاراڻي). داستان

مِرِي جمع مِرِيُون

ث . (پرا. مِرِيَه. سن مِرچ= مِرچَ) مِرچ. ڪاري مرچ جو داڻو.

مُرِي جمع مُرِيُون

ث . جبل يا ٽڪريءَ جي مڙيل چوٽي يا سنهي چوٽي يا ڇيڙو، چُک (ڪ). مٺي جي مڇيءَ جو هڪ قسم (ڇلرن سان، موراکي جهيڙي، قد ٻه اڍائي انچ).

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

مري سان لاڳاپيل لفظ