ساز

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ساز

P साज़ु s. m.: Warlike instruments, furniture, accouterments, horse furniture, implements, apparatus. A musical instrument.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ساز

ساز: صفت. [ف. ساختن = ٺاهڻ] جوڙيندڙ ، ٺاهيندڙ ، بنائيندڙ ، تيار ڪندڙ مرڪبات ۾ ڪم ايندڙ، جيئن ”دندان ساز، ڪار ساز، گهڙي ساز وغيره“.

سازُ جمع سازَ: ذ. [ف. ساختن = ٺاهڻ؛ سن. سَج ساج] سامان ، اسباب ، ٽپڙ ٽاڙي ، جيئن ”ٻيڙيءَ جو سازُ، گهوڙي جو ساز وغيره“. وڄائڻ جو اوزار ، ساجُ سازن جا نالا ستار ، سارنگي، سُرندو، دَفُ، ڪمانچو، چنگ، سر منڊل، توتارو، ربابُ، بين، پڪواز، بينسري، طائوس واري، ڌڪڙ، طنبورو، ڪرنا

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت مان:

ساز

(Musical Instrument)

اهڙو اوزار ، جنهن سان سنگيت ۽ سريلن آوازن جي لئي نڪري. ساز، سازيندا، راڳين جي ڳائڻ وقت استعمال ڪندا آهن. اهڙيءَ ريت راڳيءَ جي آواز، گيت ۽ سازن جي سنگم سان وڻندڙ فضا جنم وٺندي آهي. سازندا، اڪيلا ساز به وڄائيندا (solo play) آهن. سنڌ جي مشهور سازن جا نالا هيٺ ڏجن ٿا: الغوزو، بوڙينڊو، يڪتارو، دهل، پڪواز، چپڙيون، تنبورو، دنبورو، مٽڪو/گهڙو، مرلي، سرندو، بانسري، شرناءِ، ڪماچ، بينون، نڙ، نڙانڊي، جهانجهه، ڇير، نورا، گهنگهرو وغيره.

ساز سان لاڳاپيل لفظ