تر

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

تر

تِرُ: mole, beauty spot

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

تر

तर s. f.: A nostril.

P तरि adj.: Moist, juicy, oily, S s. f. A raft of pots crossing the river on a float.

S तिरु s. m.: The seed of the sesame, or name of the plant. A mole or freckle on the face.

तुरि s. f.: A weaver’s beam

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

تر

تِرُ جمع تِرَ: ذ. [سن. تِلَ] مشهور تيلي ٻج جو هڪ قِسم جو خريف ۾ پوکجي، اُن جو ٻوٽو سڌو مٿي اُسري ۽ اُٺ گهڻو کائيس. تيلي ٻج جو ٻوٽو. تيلي ٻج جو داڻو جو اڇو يا بعضي ڪارو ٿئي؛ ٽڪنڊو وچ ۾ ليڪ؛ مقدار ۾ سنهڙو ۽ ننڍڙو ، ڪنجد ف ، sesame انگ. ’تِر‘ جيڏڙو ننڍڙو ذرڙو ، ڪاب

تُرِ جمع تُرِيُون: ث. اُڻيل ڪپڙي کي ويڙهڻ لاءِ هڪ چورس ڪاٺي جا کڏي جي اڳيان لڳل هوندي آهي ۽ ان تي اُڻيل ڪپڙو ويڙهبو آهي، هيءَ ڪاٺي اٽڪل ڇهه فوٽ کن ڊگهي ۽ ٽي انچ هم چورس هوندي آهي.

تَر: صفت. [ف] آلو ، پُسيل. پاڻياٺو. گهميل ، مرطوب. تازو ، سبز. نرم. سڻڀو. ”خشڪ“ جو ضد.

تَرُ جمع تَرَ: ذ. [سن. تَل = ترو] تَرو. پاڻيءَ جو هيٺيون دنگ درياءَ يا کوهه وغيره جو. ڪنهن به شيءِ جو هيٺيون پاسو. هيٺيون تهه. جُتيءَ جو تري وارو ڀاڱو. بنياد. مٿاڇرو ، سطح زمين جو. آسپاس ، پسگردائي. ويجهي ڇڪ ، ويجهڙائي. کيڙيل زمين کي هڪ ساريکو ڪرڻ لاءِ ڪاٺ جي چورس د

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

انگريزي-سنڌي ڊڪشنريءَ مان: