بهار

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

بهار

P बहारु s. m.: Name of a musical mode. Adj. like spring, fresh, green, joyous, joyful

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

بهار

بَهارَ جمع بَهارُون: ث. [ف] گُلن جي ڦُٽڻ جي موسم ، بسنت رُت جا ڦڳڻ، چيٽ ۽ ويساک واري سِماهي ۾ تقريبا ١٥ فبروري کان ١٥ اپريل تائين آهي. خوشي ، راحت ، آنند ، فرحت. رونق ، جهڳمڳ. سبزي ، ساوڪ.

بَهارُ جمع بَهارَ: ذ. [ف] بسنت جي موسم ، بَهارَ. هڪ راڳنيءَ جو نالو. ذ. صفت خوش. سرسبز ، سرهو ، ٽڙيل. [ع. بَهارُ] هڪ قِسم جو خوشبودار جهنگلي ٻُوٽو جنهن کي پسند ڪرڻ سببان سپه سالار محمد بن قاسم جو ڪُنيو ”اَبُوالبَهار“ ٿيو. [سن. وِهارَ] وندر ، مزو. کيل ، تماشو. سير. گردش.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت مان:

بهار

(Spring)

بهار ڦوٽهڙي جي خوشگوار موسم جو نالو آهي، پر شاعريءَ ۾زندگيءَ جي رنگيني ۽ خوشگوار پهلوءَ جي نمائندگي ڪندو آهي. بهار لفظ غزل جي شاعريءَ ۾ميٽر (Meter) طور ڪتب ايندو آهي، جنهن سان عام طور تي شعر جي ڊيگهه سمجهي سگهبي آهي. يعني شعر جون ٻئي سٽون هر حالت ۾ پاڻ ۾ ”بهار“ (هم وزن) هجن.

بهار سان لاڳاپيل لفظ

.

بهار بابت وڌيڪ اصطلاح

سدائين تازو گل، سدا بهار

موسم بهار