اٿڻ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

اٿڻ

S उथणु v. n.: imper. उथु or उथिउ اُٿُ يا اُٿِيءُ To get up, rise, be caused or occasioned.

अथणु s. m.: Property, possession, goods.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

اٿڻ

اَٿَڻَ جمع اٿڻون: ث. حاصلات ، فائدو ، نفعو.

اَٿَڻُ: ذ. هَٿَڻُ ، اِملاڪ ، مڏي مال. ڪم ڪار ، ضرورت ، حاجت.

اُٿَڻُ: مصدر. [سن. اُتٿا = اُت = مٿي + سٿا = بيهڻ؛ پرا. اُٺّاڻَ] کڙو ٿيڻ ، اُڀو ٿيڻ. جاڳڻ ، سُجاڳ ٿيڻ ننڊ مان. سُڄڻ اکيون ، اُٻرڻ. ٽهڪڻ ، جوش کائڻ پاڻي. برخاست ڪرڻ ڪچهري، ڪورٽ ”ڪورٽ جي اٿڻ تائين سزا“. ظاهر ٿيڻ چِٽُ. باعث ٿيڻ. اُڀِرَڻُ ، اُڦرڪَڻُ. رڻ ۾

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

مفصل سنڌي لغت مان؛

اٿڻ

اعرابن سان:اَٿڻُ: ]ا - مذ[ هٿڻ ُ، اِملاڪ، مڏي مال، (هٿ ۾ وٺڻ، قبضو ڪرڻ

* ڪم ڪار.

* ضرورت، حاجت.

اعرابن سان:اُٿَڻُ: ]مص – فعل لازمي[ اٿي بيهڻ، کڙو ٿيڻ، اڀو ٿيڻ، جاڳڻ، سجاڳ ٿيڻ (ننڊ مان).

* ]سن؛ (اتٿا = ات = مٿي + سٿا = بيهڻ)؛ پرا؛ (اٺّاڻ) - مص[

* سـُڄڻ (اکيون).

* اٻرڻ، ٽهڪڻ، جوش کائڻ (پاڻي)، اڀِرڻ ُ، اڦرڪڻ ُ.

* برخاست ڪرڻ (ڪچهري، ڪورٽ ”ڪورٽ جي اٿڻ تائين سزا“).

* ظاهر ٿيڻ (چِٽ).

* مٿي چڙهڻ، ترقي ڪرڻ.

* ]اُٿيو، اُٿيا، اُٿي، اُٿيون، اُٿندو، اُٿندا، اُٿندي، اُٿنديون، اُٿيل[

مخففن جي سمجھاڻي

اسم تصغير (ا – تصغير)، اسم حاليه (ا – حاليه)، اسم خاص (ا – خاص)، اسم عام (ا – عام)، اسم فاعل (ا- فاعل)، اسم مصدر (ا – مص)، اسم مفعول (ا – مفعول)، حالت جري (ح – ج)، حالت فاعلي (ح – ف)، حالت مفعولي (ح – م)، حرف جر (ح – جر)، حرف جملو (ح – جملو)، حرف ندا (ح – ندا)، صفت (صفت)، فعل (فعل)، فعل لازمي (فعل لازمي)، فعل متعدي (فعل متعدي)، فعل متعدي بالواسطه (فعل متعدي بالواسطه)، فعل مجهول (فعل مجهول)، مذڪر (مذ)، مؤنث (مث)، واحد (و)، جمع (ج). -’مفصل سنڌي لغت‘ ۾ مختلف ٻولين ۽ لهجن جون نشانيون هيٺينءَ ريت ظاهر ڪيون ويون آهن. اترادي لهجو (ات)، اپڀرنس (اپ)، انگريزي (انگ)، براهوي/بروهڪي (بر)، بلوچي (ب)، ترڪي (تر)، ٿري (ٿ)، پراڪرت (پرا)، پشتو (پش)، پنجابي (پنج)، جتڪي لهجو (جت)، جپاني (جپ)، چيني (چ)، روسي/رشين (رش)، سرائيڪي (سرا)، سنڌي (س)، سنسڪرت (سن)، عربي (ع)، فارسي (ف)، قديم سنڌي (ق - س)، ڪڇي (ڪ)، ڪوهستاني لهجو (ڪوهه)، گجراتي (گ)، لاڙي (س.ل)، لاسي (لس)، مارواڙي (ما)، هندڪو (هه)، هندي (هند)، يوناني (يو)

اٿڻ سان لاڳاپيل لفظ

.

اٿڻ بابت وڌيڪ اصطلاح

اڇ اٿڻ

اڏ اٿڻ

اک اٿڻ

اک جو اٿڻ، وائي اک اٿڻ