ڪنهن به ٻيءَ رياست ۾ سفارتي سربراهه (سفير) مقرر ڪرڻ کان اڳ اهڙي مقرريءَ لاءِ نامزد ڪيل شخص جي قبوليت بابت ان لاڳاپيل ميزبان رياست جي منظوري وٺڻ جو عمل سفارتي آدابن جو هڪ اهم جُز آهي، انهيءَ ڪري ان قسم جي مقرريءَ دوران لاڳاپيل رياست طرفان باقاعده هاڪاري منظوري ملڻ کان پوءِ ئي مقرر ڪيل سفير کي مقرريءَ واري رياست ڏانهن اُسهڻ جي اجازت ملندي آهي. عام طور تي هرسفارتڪار کي اهڙي منظوري يا توثيق ملي ويندي آهي ، پر ڪن موقعن تي مقرر ڪيل شخص جي ماضيءَ جي سرگرمين يا ڪڏهن مخصوص رياستن ڏانهن متڀيد ڀرين روين اختيار ڪرڻ سبب اهڙا مثال به آهن، ته سفارتڪاريءَ جي ذميوارين لاءِ هڪ رياست طرفان تجويز ٿيل شخص/ سفير کي ٻي رياست قبول نه ڪندي، سندس جڳهه تي ڪنهن ٻئي شخص کي ساڳي ذميواري سونپڻ جو مطالبو ڪيو هجي، عام طور دُنيا جون سگهاريون قوتون پنهنجي مُلڪن ۾ ٻاهريان سفير مقرر ڪرڻ کان اڳ ۾ سندن حڪومتن کي ان ڏس ۾ مناسب هدايتون ڏينديون آهن. ساڳي طرح تابعدار رياستون به سگهارن ملڪن ۾ پنهنجا سفير با ضابطا طور مقرر ڪرڻ کان اڳ بي اعتراضيءَ جي پڪ (N.O.C) وٺنديون آهن